Het woord van de voorzitter – Man, man, man

Vorige keer heb ik jullie verteld over de erfzonde en de Belgische variant (voor onze nieuwe leden moet ik uiteraard verduidelijken dat de grendelgrondwet van 1970, gestemd door rooms, rood en blauw, door mij de Belgische erfzonde werd genoemd.)

Hoe moet het nu verder ?

Als christenen weten wij dat de eniggeboren Zoon van God met Kerstmis op de wereld kwam om de mensheid te verlossen van hun zonden, en de harmonie tussen God en de mensen te herstellen na de zondeval van het eerste mensenpaar.

Ik maak mij dan de bedenking hoeveel kandidaten voor de “allerslimste mens” dat nog zouden weten. Indien mijn kleinzoon van zeven de antwoorden zou horen, zie ik hem al zijn hand langsheen de zijkant van het hoofd voor- en achterwaarts bewegen, daarbij zeggend: “man, man, man.”

Maar om bij de les te blijven. Hoe moet het nu verder na de Belgische erfzonde ? Hebben jullie al een Belgische verlosser gezien?

De afbeeldingen die de Vlaamse meesters destijds op hun schilderijen maakten van het Christuskind, tonen meestal een te groot en eerder rubensiaans kind.

Ik zie jullie blik reeds opklaren. Een rubensiaans, weliswaar volwassen, exemplaar hebben wij toch ook. Het probleem is dat hij de 33 reeds voorbij is en niet bereid blijkt om zich te laten afslachten. De Belgische zonden zullen ons trouwens niet vergeven worden door een verlosser te offeren, maar integendeel door hem de farizeeërs en tollenaars uit de tempel te laten jagen.

Wij hebben spijtig genoeg ook geen Belgische God de Vader die ons kan helpen. Hoogstens enkelen die zich Dieu wanen.

Er zit voorlopig dan ook geen vergeving in voor de begane Belgische erfzonde. Die andere erfzonde is ons gelukkig al lang vergeven. Wij kunnen daarom toch niet helemaal ongelukkig de eindejaarsfeesten tegemoet zien.

Namens Davidsfonds Aartselaar wens ik jullie een warm en vredig Kerstmis en een hoopvol en gelukkig Nieuwjaar.

René De Ranter
voorzitter