Het woord van de voorzitter
“Weerzien”
Hallo, hallo. Dat was lang geleden dat wij elkaar nog eens gezien, gehoord of gelezen hadden. Er was nochtans gelegenheid genoeg om mij tegen te komen op de zoektocht van het Davidsfonds. Ik heb die namelijk twee keer moeten doen omdat ik de vragen 1 en 2 uit het oog was verloren. De antwoorden daarop moesten immers niet in één, maar in alle stopplaatsen worden gezocht. Je hebt nog tot 17 september de tijd om de zoektocht en bijgevolg ook dezelfde stommiteit te doen.
Maar de voorbije maanden waren er nog mogelijkheden om mij tegen het lijf te lopen. Ondermeer toen Jan Vaes, de duivel doet al van het Davidsfonds, met pensioen ging. Tijdens een academische viering in Leuven werd samen met hem de leerstoel Jan Vaes ingehuldigd. In zijn dankwoord viel het mij op dat Jan sprak over zijn land Vlaanderen. 
Naast een intellectueel cultuurkenner, een literair verzamelaar, een kunstliefhebber en een levensgenieter, heeft Jan daarmee duidelijk gemaakt dat hij ook een overtuigd Vlaming is en hij dat ook verwacht van de Davidsfonds-leiding.
Nog een mogelijke ontmoetingsplaats was de 11 juli-viering in Aartselaar. Rik Van Cauwelaert begon bij die gelegenheid zijn toespraak met te verwijzen naar de honderdste verjaardag van de open brief aan koning Albert I, het zogenaamde “IJzertestament,” geschreven door Vlaamse soldaten aan het IJzerfront. In die brief bekloegen zij zich over de grove discriminaties en beledigingen waarvan zij als Vlaamse soldaten het slachtoffer waren.
Het antwoord dat de initiatiefnemers en sympathisanten van die brief kregen was, hoe voorspelbaar, het strafkamp in Frankrijk of “uitverkoren” worden voor opdrachten die hen haast zeker de dood injoegen. Toch goed dat wij Rik hebben om ons daar nog eens aan te herinneren.
Nog een mogelijkheid om mij te ontmoeten zou in Ieper en op Tyne Cot Cemetery kunnen geweest zijn, bij de herdenking van de slag om Passendale. Probleem is wel dat ik daar niet was en je mij dus niet kon tegenkomen. Het was een groots en soms pakkend spektakel dat ik alleen op het scherm heb gevolgd. Jammer dat de herdenking eenzijdig Brits was.
Het ging nochtans niet om een oorlog van goed tegen kwaad. De Duitse jongens aan de overkant waren evenzeer het slachtoffer van een legerleiding die men, volgens onze huidige normen, oorlogsmisdadigers zou noemen.
Bij de herdenking vorig jaar van de slag van Verdun was Angela Merkel wel aanwezig en schudde zij de hand van de Franse president François Hollande. Een kans die in Ieper gemist werd. In Parijs en Berlijn hebben ze blijkbaar wel begrepen dat de toekomst in Europese samenwerking ligt. Positief was dan weer dat ook een gesneuvelde Ierse nationalist aan het woord werd gelaten door een brief van hem voor te lezen. Ik zie het nog niet gauw gebeuren dat op een Belgische herdenking van “De Groote Oorlog” de woorden van een gesneuvelde Vlaams nationalist zouden aangehaald worden.
Indien wij elkaar ondanks al die mogelijkheden dan toch nog niet zouden ontmoet hebben, dan gaat dat ongetwijfeld gebeuren op de talrijke activiteiten die Davidsfonds Aartselaar weer voor u in petto heeft. Wij beginnen er reeds aan op woensdag 6 september met een vraag die ieder lid en niet-lid van het Davidsfonds uitermate boeit:
“Wat met uw geld?”
VRT-journalist Michaël Van Droogenbroeck gaat u dat haarfijn uitleggen. Een oplossing om uw geld uit te geven, kan ikzelf reeds aanreiken. Kom naar die avond, betaal de toegangsprijs en betaal ook enkele drankjes voor uzelf en/of voor anderen.
René De Ranter
voorzitter
Davidsfonds Aartselaar 